รางวัลที่ได้รับเกี่ยวกับการจัดการท่องเที่ยวของชุมชน

     

รางวัลที่ได้รับเกี่ยวกับการจัดการท่องเที่ยวของชุมชน

รางวัลการจัดการน้ำตามแนวพระราชดำริ จากกระทรวงวิทยาศาสตร์และเทคโนโลยี ปี 2553 รางวัลมาตรฐาน Home stay Thai อันดับที่ 2 ของประเทศ จากสำนักงานพัฒนาการท่องเที่ยว ปี 2552 รางวัลชุมชนดีเด่นด้านการท่องเที่ยวเชิงนิเวศ ปี 2550 รางวัลกินรีทองคำประเภทการท่องเที่ยวเชิงนิเวศอันดับ 1 ของประเทศ จากกระทรวงการท่องเที่ยวและกีฬา ปี 2550 รางวัลการจัดการขยะและสิ่งแวดล้อมในชุมชนจากโครงการ Charm ปี 2549 รางวัลมาตรฐาน Homestay Thai จากสำนักงานพัฒนาการท่องเที่ยว ปี 2549 อ้างอิง     http://www2.southnfe.go.th/lb19/?name=anfe8

การท่องเที่ยวโดยชุมชน

การท่องเที่ยวโดยชุมชน (CBT) มีส่วนสนับสนุนการพัฒนาคน

“ความภาคภูมิใจในความเป็นท้องถิ่น หรือชาติพันธุ์ของตน ความร่วมมือและความสามัคคีของคนในชุมชน การมีพื้นที่ทางสังคมได้รับการยอมรับจากคนภายนอก เป็นหัวใจสำคัญของการดำรงไว้ซึ่งความเป็นชุมชน”

การท่องเที่ยวโดยชุมชน ช่วยให้คนในชุมชนได้มีส่วนร่วม และกำหนดบทบาทของชุมชนต่อการท่องเที่ยว มีกระบวนการในการจัดการความรู้ภายในชุมชน มีการพัฒนาทักษะและเพิ่มเติมความรู้ใหม่ให้กับสมาชิกในชุมชนในการ บริหารจัดการท่องเที่ยว สร้างความมั่นใจในการพูดคุยแลกเปลี่ยนกับคนภายนอกมีความเชื่อมั่นให้คนในชุมชนในการนำเสนอ “ปัญหาและความต้องการ” กับหน่วยงานภายนอก นำเสนอประสบการณ์และความสำเร็จในการพัฒนากับคนและหน่วยงานที่มาศึกษา-ดูงาน นอกจากเป็นการพัฒนา “คนใน” แล้วยังให้การศึกษากับ “คนนอก” ด้วย

ชุมชนต้นแบบ ชุมชนลีเล็ด จ.สุราษฎร์ธานี : ลีเล็ดเป็นชุมชนแห่งการเรียนรู้ ผ่า่นกระบวนการจัดการกลุ่มหรือองค์กรชุมชน สมาชิกเรียนรู้ที่จะแสดงออกถึงการให้เกียรติซึ่งกันและกัน มีเวทีที่ทำให้คนได้มีโอกาสแสดงความคิดเห็นและพัฒนาตนเองเรื่องการพูดและการทำงานร่วมกันในระบบกลุ่ม ในอดีตผู้ให้ข้อมูลเป็นบทบาทของผู้นำที่เป็นทางการ เช่น กำนัน ผู้ใหญ่บ้าน หรือนายก อบต.
แต่เมื่อมีกลุ่มท่องเที่ยว สมาชิกในกลุ่มสามารถบอกเล่าเรื่องราวการทำงานของสมาชิกและบทบาทของกลุ่มท่องเที่ยวต่อการพัฒนาชุมชนได้ด้วยตนเองคนในชุมชนมีส่วนร่วมในการอนุรักษ์และจัดการทรัพยากรธรรมชาติอย่างเต็มที่ สามารถรักษาสภาพชุมชนชนบท ที่มีวิถีชีวิตผูกพันกับธรรมชาติ และปัจจุบันได้กลายเป็นชุมชนที่มีชื่อเสียง ทำให้คนในชุมชนเกิดความภาคภูมิใจในชุมชนของตน และพร้อมที่จะประคับประคองชุมชนให้มีสภาพเหมือนที่เป็นอยู่ต่อไป

การจัดการท่องเที่ยวของชุมชน

การจัดการท่องเที่ยวของชุมชน
	vรูปแบบการบริหารจัดการ
	การบริหารจัดการของชุมชนลีเล็ดมีลักษณะการดำเนินการเป็นกลุ่ม มีองค์การบริหารส่วนตำบลลีเล็ดช่วยเหลือ การบริหารจัดการด้านการท่องเที่ยว
	vการจัดการทรัพยากรการท่องเที่ยวและการใช้ประโยชน์
	การจัดการทรัพยากรการท่องเที่ยวของชุมชนลีเล็ดเป็นไปในลักษณะของการมีส่วนร่วม และกลุ่มอาชีพต่าง ๆ ด้วยการนำทรัพยากรธรรมชาติมาใช้ประโยชน์และเพิ่มมูลค่าให้ทุกคนในชุมชนได้มีรายได้เพิ่ม
	vลักษณะนักท่องเที่ยว
	นักท่องเที่ยวส่วนมากเป็นนักท่องเที่ยวที่ชื่นชอบการท่องเที่ยวเชิงอนุรักษ์ธรรมชาติ

อ้างอิง   http://www2.southnfe.go.th/lb19/?name=anfe8

แหล่งท่องเที่ยวภายในชุมชนบ้านลีเล็ด

แหล่งท่องเที่ยวภายในชุมชนบ้านลีเล็ด

J ดูป่าชายเลน                    J เดิน Walk way ดูลิง ดูธรรมชาติ J โฮมสเตย์     J ชมการทำกะปิ    J ทำขนมจากและใบจาก

เครือข่ายและหน่วยงานสนับสนุนชุมชนบ้านลีเล็ด

เครือข่ายและหน่วยงานสนับสนุนชุมชนบ้านลีเล็ด

• อบจ. อบต. และ อำเภอพูนพิน
• NGOs
• ททท.
• สถาบันสิ่งแวดล้อมไทย
• การปิโตรเลียมแห่งประเทศไทย
• โครงการจัดการทรัพยากรชายฝั่ง (CHARM) กรมประมง
• โครงการป่า-ทะเลเพื่อชีวิต
• โครงการท่องเที่ยวเพื่อชีวิตและธรรมชาติ (REST)
• กรมทรัพยากรทางทะเลและชายฝั่ง
• Community Based Tourism

                       

การเปลี่ยนแปลงที่เกิดขึ้นในชุมชนบ้านลีเล็ด

การเปลี่ยนแปลงที่เกิดขึ้นในชุมชนบ้านลีเล็ด

• จัดตั้งกลุ่มชมรมผู้เลี้ยงกุ้ง มีหน้าที่ดูแลให้เลี้ยงกุ้งอย่างถูกวิธี ไม่ปล่อยน้ำเสียลงคลอง ควบคุมการใช้สารเคมี การเลี้ยงกุ้งอย่างถูกวิธี และธนาคารกุ้งก้ามกราม
• จัดทำบ้านปลา เป็นแหล่งอนุบาลสัตว์น้ำ เกิดรายได้เพิ่ม
• รายได้เพิ่มประมาณปีละ ๑๐,๐๐๐ บาทต่อครัวเรือน จากประมงและท่องเที่ยว
• การจัดสรรพื้นที่ในชุมชน บริเวณใดใช้เพาปลูก และใช้ขุดสระน้ำ
• ตั้งแต่ปี ๒๕๔๙-๒๕๕๐ เกิดพื้นที่งอกบริเวณป่าชายเลน
• องค์ความรู้นิเวศป่าชายเลน
• เกิดเป็น “กลุ่มชุมชนลีเล็ดนำเที่ยวเพื่อการอนุรักษ์”
• จัดตั้ง “สภาเยาวชน” ในปี ๒๕๕๑

การเรียนรู้และการจัดการตามแนวพระราชดำริในชุมชนบ้านลีเล็ด

การเรียนรู้และการจัดการตามแนวพระราชดำริในชุมชนบ้านลีเล็ด

• ฟื้นฟูป่าชายเลน ๗,๘๑๘ ไร่ และไม่ให้ใช้เรือผิดกฎหมาย
• เศรษฐกิจพอเพียง ส่งเสริมอาชีพ ลดรายจ่าย เพิ่มรายได้ และใช้ทรัพยากรอย่างพอเพียง
• มีการรวมกลุ่มทั้งในระดับหมู่บ้านและระดับตำบลเพื่อดูแลทรัพยากร เช่น กลุ่มชุมชนลีเล็ดนำเที่ยวเพื่อการอนุรักษ์ กลุ่มอาสาสมัครอนุรักษ์สัตว์น้ำ สภาที่ปรึกษาโครงการจัดการทรัพยากรชายฝั่งตำบลลีเล็ด คณะกรรมการดูแลป่าเลน อาสาสมัครอนุรักษ์สัตว์น้ำ (MCS)สภาเด็ก คณะกรรมการชุมชนประมงต้นแบบ กลุ่มกะปิบ้านบางในบ้าน กลุ่ม อสม. กลุ่มเครดิตยูเนี่ยนธารทิพย์
• การลาดตระเวนและเฝ้าระวังที่ไม่เป็นแบบแผนชัดเจน แต่ขอความร่วมมือให้ผู้ที่หากินในป่าชายเลนคอยเป็นหูเป็นตา ดูแลผู้ทำผิดกฎหมายป่าไม้, ทะเล
• กลุ่มท่องเที่ยวชุมชนบ้านลีเล็ด ทำหน้าที่ทั้งนำเที่ยวและลาดตระเวนไปพร้อมกัน
• กำหนดเขตและกฎระเบียบการใช้ประโยชน์ป่าชายเลน และจัดตั้งคณะกรรมการระดับตำบลซึ่งมีตัวแทนของทั้ง ๘ หมู่บ้าน หมู่บ้านละ ๓ คน ขึ้นมากำกับดูแลรักษาป่าชายเลน และพิจารณาการเข้าใช้ในบริเวณป่าชายเลน และเฝ้าระวังผู้กระทำผิด
• เชื่อมต่อกับสถานศึกษาภายในชุมชนพัฒนาหลักสูตรท้องถิ่น และมีแผนการทำงานไปที่เด็กและเยาวชนทั้งในและนอกโรงเรียน แล้วนำกิจกรรมการอนุรักษ์ป่าชายเลนเข้าสู่แผนชุมชนในอนาคต หลักสูตรการกำจัดขยะอย่างถูกวิธี
• จัดตั้งแหล่งเรียนรู้และแหล่งท่องเที่ยวเชิงอนุรักษ์
• ใช้กิจกรรมการท่องเที่ยวเชิงอนุรักษ์ เป็นเครื่องมือในการจัดการทรัพยากร
• กระจายประโยชน์จากการจัดการทรัพยากรฯ อย่างเป็นธรรม
• เชื่อมโยงการจัดการเชิงนิเวศระดับอ่าว
• อนุรักษ์ควบคู่กับการใช้ประโยชน์อย่างยั่งยืน
• เรียนรู้อย่างต่อเนื่อง สร้างความเข้าใจกับวิถีชุมชน